सुवर्ण स्वप्न..



"हिमा दास" काही तरी नवीन नाव वाटलं ना. हो नवीनच आहे. कालपर्यंत प्रसिद्धीमाध्यमांना सुद्धा हे नाव माहित नव्हतं. हिंदुस्थानातील पूर्वेकडील आसाम राज्यातील नागावमधील धिंग ह्या गावातील रोंजीत दास ह्या शेतकऱ्याच्या घरात जन्माला आलेली विक्रमवीर मुलगी...

लहानपणापासून भाताच्या शेतातल्या चिखलात फुटबॉल खेळणारी मुलगी. फुटबॉल मध्ये तिला देशासाठी खेळायचं स्वप्न होत. खेळाच्या आवडीमुळे जिल्हास्तरीय स्पर्धेत खेळताना, ती निपोन दास ह्या प्रशिक्षकाच्या नजरेत पडली. निपोन ह्यांनी हेमाच्या पायाच्या गतीला आतंरराष्ट्रीय स्थरावर नेण्याचा मानस मनाशी धरला आणि त्यासाठी त्यांनी सुरवात केली. तिच्या पुढच्या प्रवासासाठी तिला गुवाहाटीला न्यायचं होत. निपोन यांनी तिच्या वडिलांना विचारणा केल्यावर तिच्या वडिलांनी स्पष्ट नकार दिला. निपोन यांनी तिला प्रशिक्षणासाठी गुवाहाटी नेण्यासाठी तिच्या वडिलांना सारखा आग्रह धरला आणि खूप दिवसांनंतर तिच्या पालकांनी तिला पुढील प्रवासासाठी होकार दिला. घरापासून १४० किलोमीटर असलेल्या गुवाहाटीत तिच्या राहण्याची व्यवस्था आणि तिच्या प्रशिक्षणाची जबाबदारी प्रशिक्षकांनी घेतली.

हिमा आपल्या प्रशिक्षकांच्या प्रयत्नांना आणि देशासाठी खेळण्याच्या इच्छेला पूर्णपणे दाद देत होती. एक एक स्पर्धेत भाग घेताना ती कॉमोनवेल्थ पर्यंत पोहचली आणि १८ महिन्यानंतर तिची धडक फिनलँडमध्ये २० वर्षाखालील आय. ए. ए. एफ. आंतरराष्ट्रीय स्पर्धेपर्यंत पोहचली. दोन दिवसापूर्वी हिमा ह्या स्पर्धेसाठी देशासाठी काहीतरी करून दाखवणाच्या इच्छेने ४०० मीटर धावण्याच्या स्पर्धेत उतरली. देशाचं नाव उंच करण्यासाठी मैदानात उतरल्यावर ध्येय समोर ठेवून धावताना सुरवातीला रोमानिया आणि अमेरिकेच्या खेळाडूंच्या मागे होती, पण शेवटच्या काही क्षणात तिने प्रयत्ननाची पराकाष्टा करताना अचानक आघाडी घेऊन देशाला ५१.४६ सेकंदाद प्रथम सुवर्णपदक जिंकून विक्रम प्रस्थापित केला. देशाचा झेंडा पाठीवर घेऊन मैदानावर चालताना लहानपणीच देशाचं नाव आंतरराष्ट्रीय स्थरावर न्यायचं स्वप्न पूर्ण झाल्याचा आनंद दिसत होता. पदक ग्रहण समारंभ नंतर राष्ट्रगीतासोबत देशाचा झेंडा फडकताना तिच्या डोळ्यातून आसू येत असताना देशासाठी अभिमानच स्वप्न पूर्ण झाल्याचा भाव दिसत होता. ह्या विक्रमाबरोबर धावण्याचा विक्रमवीर मिल्खासिंग यांचं हे एक स्वप्न हेमानी पूर्ण केलं होत.

स्पर्धा संपल्यानंतर हेमाने तिच्या वडिलांना फोन वरून आपल्या यशाचं कौतुक सांगताना बोलली कि "तुम्ही सगळे झोपलेले असताना (भारतीय वेळेनुसार रात्र) मी देशासाठी सुवर्णपदक जिंकून नवा इतिहास घडवला", तेव्हा तिच्या वडिलांनी डोळ्यात अश्रुना वाट करून देत तिला बोलले कि "बाळा तू जेव्हा देशासाठी विक्रम रचत होतीस तेव्हा आम्ही सगळे आणि आपला गाव तुला टीव्हीवर पाहत होतो आणि तुज्या विक्रमाचा आनंद साजरा करत होतो". हे ऐकून हेमा अजून भावुक झाली.

एक शेतकऱ्याच्या मुलीने हलाखीच्या परिस्थितीत देशाचं नाव एका विक्रमावर कोरल हे अभिमानस्पद आहे. हिमा तुज्या देशप्रेमाला आणि जिद्दीला मनापासून सलाम...

डॉ. प्रशांत शिरोडे.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गर्व से कहो..

प्रभु श्रीराम काल अनेक वर्षाच्या वनवासानंतर जन्मस्थळावर मोठ्या सम्मानाने विराजमान झाले.. हया दिवसाच खर श्रेय जात ते हिंदूहृदयसम्राट बाळासाहे...