परिचारिका..

"मावशी कशा आहात, काही घाबरायचं नाही हा कोरोना म्हणजे मलेरिया, टायफॉईड सारखा आजार आहे. आई तुम्ही लवकर बरे व्हाल. आजी जेवलीस का?" अशी प्रेमाची शब्दरूपी औषध देणारी व्यक्ती म्हणजे "परिचारिका" म्हणजेच "नर्स". काही दिवसापूर्वी या संकटातून जातांना ह्या प्रेमळ व्यक्तींकडून ऐकलेली हि छोटी उत्साह देणारी वाक्य. वाक्य छोटी होती पण ती बोलल्यानांतर अनेक मोठ्या औषंधाचं काम करत होती.

नर्स म्हणजे आपल्यासारखीच साधारण व्यक्ती. या  संकटाच्या काळात सर्व वातावरण भयावय असताना स्वतःच्या जीवाची, स्वतःच्या परिवाराची, स्वतःच्या स्वप्नांची पर्वा न करता रुग्णांच्या सेवेत मग्न असणारी खरी योद्धा  म्हणजे परिचारिका. जीव मुठीत असताना आपलं कर्म प्रामाणिकपणे करून खरी सेवा करणाऱ्या ह्या माय माऊली. 

सध्याची परिस्थिती बघता हॉस्पिटलमध्ये नर्सची खूप गरज भासतेय. हीच गरज पूर्ण करण्यासाठी अगदी २४ तास आपली सेवा देतांना सैनिकांपेक्षा कमी काम करतांना दिसत नाही. सैनिक सीमेवर रात्रंदिवस उभं राहून देशाची सुरक्षा करतात, अगदी तसंच या संकटात कोरोना आणि मनुष्यातील सीमेवर नर्स देशाची सुरक्षा करत  आहेत. हॉस्पिटल मध्ये आल्यानंतर आपला पोषाक परिधान करून आधीच्या सहयोगीकडून सर्व माहिती घेऊन लगेच कामाला लागतात. सर्वात आधी रुग्णांना भेटतात आणि अगदी हसतमुख तब्येतीची विचारपूस करतात. त्यांच्या बोलण्यातूनच रुग्ण अर्धा बरा होत असतो. हि ईश्वराची त्यांना दिलेली देणच असावी.

आपलं कार्य बजावत असताना रुग्णाच्या जवळ जावून रुग्णाला औषध, पाणी अगदी सहजपणे देतात. अधूनमधून रुग्णाजवळ जावून त्यांना मायेचा हात फिरवून जगण्याची आशा देतात. या संकटात अगदी डॉक्टरसुद्धा रुग्णांना लांबूनच विचारपूस करतात पण नर्स रुग्णांची जवळून काळजी घेतात. डॉक्टर नक्कीच योद्धे आहेत पण या युद्धात डॉक्टरांपेक्षा एक पाऊल पुढे परिचारिकांचा सहभाग आहे..

संकटाच्या काळात देशसेवा, रुग्णसेवा करणाऱ्या "परिचारिका" या असामान्य योध्याला उदंड आयुष्य भेटो ह्याच जागतिक परिचारिका दिनाच्या शुभे्च्छा..

डॉ. प्रशांत शिरोडे.